در اوایل دهه 1980 ، در حالی که آزمایش های مقایسه ای V-80 (نمونه اولیه Ka-50) و Mi-28 در حال انجام بود ، تیم طراحی Kamov با ارائه پیشنهادی برای توسعه یک هلی کوپتر اختصاصی برای انجام شناسایی در میدان جنگ ، تعیین هدف ، پشتیبانی و هماهنگی عملیات هلی کوپترهای حمله گروهی. با این وجود ، مشکلات اقتصادی که در اواخر دهه 1980 به کشور وارد شد ، این برنامه جدید توسعه را مختل کرد. این باعث شد طراح عمومی Kamov نسخه ای اصلاح شده از Ka-50 را انتخاب کند که روی آن سیستم شناسایی و تعیین هدف نصب شود. "کوسه سیاه" اصلاح شده برای استفاده از مجموعه شناسایی اپترونیک / رادار به عضو دوم خدمه نیاز داشت. کاموف تصمیم گرفت از چیدمان صندلی های کنار هم استفاده کند ، به دلیل پیشرفت های تایید شده در همکاری بین اعضای خدمه. این نسخه دو صندلی به عنوان Ka-52 تعیین شد. [23]
سریال Ka-52 در پایگاه هوایی Torzhok در مقایسه با Ka-50 اصلی ، دارای مشخصات بینی "نرم" و یک سیستم راداری با دو آنتن است - که برای اهداف هوایی به صورت دکل نصب می شود و برای اهداف زمینی نیز به بینی تعبیه شده است. شبانه روز تلویزیون / سیستم مشاهده حرارتی در دو برجک کروی (یکی بالای کابین خلبان و دیگری زیر بینی) نیز تعبیه شده است. Ka-52 دارای یک توپ نصب شده در کنار Ka-50 اصلی است. [30] از شش نقطه سخت بال بال در مقایسه با چهار نقطه در Ka-50 برخوردار است. برای حفظ وزن و عملکرد برابر با Ka-50 ، زره و ظرفیت مجله / خوراک توپ کاهش یافت. همچنین برخی از پارامترهای پرواز بدتر می شوند: سرعت صعود از 10 به 8 متر بر ثانیه کاهش یافته و حداکثر ضریب بار مثبت 3.0 گرم می شود. با نصب موتور جدید VK-2500 بیشتر مشکلات برطرف شد. [22] Ka-52 برای شرایط آب و هوایی روز ، شب تأیید شده است. [31]
ساخت اولین قاب هوایی Ka-52 از اواسط سال 1996 آغاز شد. [23] تولید سریال در پاییز 2008 آغاز شد. [32] از سپتامبر 2010 ، 696 امین مربی و هنگ هلیکوپتر تحقیقاتی ، مستقر در پایگاه هوایی Torzhok ، در حال کار با هشت هلی کوپتر ، در درجات مختلف از توانایی و یا اصلاح ، برای تحقیق و توسعه است. [26] در دسامبر 2010 ، چهار Kamov Ka-52 سری جدید به پایگاه هوایی [33] از 344th مرکز آموزش رزمی و تبدیل هواپیما تحویل داده شدند. [34]
کابین خلبان کامیوف Ka-52 نیروی هوایی روسیه مرحله اول آزمایشات رسمی (ГСИ) در دسامبر 2008 به پایان رسید و پس از آن مجوز تولید یک گروه آزمایشی برای فاز 2 (ГСИ ، از جمله آزمایش های آتش سوزی و جستجوی اهداف) داده شد [35]
تولید سریال Ka-52 تا پایان سال 2008 در کارخانه شرکت هواپیمایی Progress Arsenyev در آرسنیف ، منطقه پریمورسکی آغاز شد. [36] [37] پس از اتمام آزمایش های دولتی ، Ka-52 در ماه مه 2011 با اولین واحدهای عملیاتی پیوستن به نیروی هوایی روسیه در همان ماه وارد خدمت شد. طبق برنامه های قبلی تدارکات دفاعی دولت ، نیروهای مسلح روسیه قرار بود تا سال 2012 2 هواپیمای آزمایشی و 24 سریال Ka-52 دریافت کنند. [38] دومین قرارداد بلند مدت با ارزش 120 میلیارد قلوه در سال 2011 ، تأمین نیروی هوایی روسیه در مجموع با 146 بالگرد Ka-52 تا سال 2020 است. [39] در فوریه 2018 ، وزارت دفاع روسیه علاقه مند شد 114 Ka-52 اضافی را در برنامه تسلیحات جدید دولت برای 2018-2027 خریداری کند. [40]
Ka-52 "تمساح نیل" در سال 2015 ، مصر معامله ای را برای خرید 46 بالگرد Ka-52 امضا کرد ، انتظار می رود این قرارداد تا سال 2020 به طور کامل انجام شود. [41] [42] هلیکوپترهای روسی در اوایل سال 2017 تولید اولین مدل های صادراتی خود را آغاز کردند ، برای پاسخگویی به خواسته های جدید ، تولید کلی دو برابر شد. [43] دسته اول 3 بالگرد تهاجمی Ka-52 در ژوئیه 2017 و دسته دوم 3 بالگرد دیگر در ماه آگوست تحویل مصر شد. تا پایان سال 2017 ، مصر 19 هواپیمای Ka-52 دریافت کرده بود. [44]
هلی کوپتر مصر نسخه اصلاح شده پایه اصلی Ka-52 است که در نیروی هوایی روسیه خدمت می کند. برخلاف مدل پایه ، Ka-52 مصری از مواد ضد خوردگی استفاده می کند و دارای یک ساختار بدنه تقویت شده است. چرخ دنده و چرخ فرود جدیدی دریافت کرد که برای افزایش وزن پرواز بالگرد طراحی شده است. مدل مصری از اویونیک به روز شده و یک سیستم خنک کننده جدید برای کار در آب و هوای گرم برخوردار است. دیمیتری روگوزین ، معاون نخست وزیر روسیه در صنایع دفاعی و فضایی ، پیشنهاد داد نام آن را "تمساح نیل" بگذارند. [45]
طرح Kamov Ka-52 ، روسیه - نیروی هوایی AN1676203.jpg Ka-50 و نسخه دو نفره Ka-52 آن هلی کوپترهای رزمی با عملکرد بالا و دارای قابلیت شبانه روزی ، قابلیت زنده ماندن و قدرت شلیک بالا برای شکست اهداف هوایی و تانک های زرهی سنگین مسلح به سلاح های دفاع هوایی هستند. برای بهبود بقا و کشنده بودن آن ، کوچک ، سریع و چابک طراحی شده است. [16]
طرح روتور کواکسیال سقف معلق 4000 متر و سرعت صعود عمودی 10 متر بر ثانیه در ارتفاع 2500 متر را فراهم می کند. پره های روتور از مواد پلیمری ساخته شده اند. پیکربندی هم محور-روتور منجر به لحظه های اینرسی مقادیر نسبت به محورهای عمودی و جانبی بین 1.5 و دو برابر کمتر از مقادیر موجود در هلی کوپترهای تک روتور با روتورهای دم می شود. عدم وجود روتور دم ، هلی کوپتر را قادر می سازد تا چرخشهای مسطح را در کل دامنه سرعت پرواز انجام دهد. حداکثر ضریب بار عمودی 3.5 گرم همراه با لحظه های کم اینرسی ، چابکی بالایی به Ka-50 می بخشد. سیستم های پروازی شامل سیستم ناوبری اینرسی (INS) ، خلبان خودکار و نمایشگر هدپ (HUD) هستند. سنسورها شامل مادون قرمز (FLIR) رو به جلو و رادارهای زمینی هستند. [28] [16]
در Kamov Ka-50 همچنین مجهز به رادیو الکترونیکی و سیستم هدایت - خلبانی بینایی و اجازه پرواز در شبانه روز در شرایط آب و هوایی VFR و IFR است. تازگی این اویونیک مبتنی بر سیستم تعیین دقیق هدف با سیستم ارتباطی رمزگذاری شده دیجیتالی است که از تبادل اطلاعات (مختصات دقیق دشمن) بین هلی کوپترهایی که دور از یکدیگر پرواز می کنند و همچنین با پست های فرماندهی زمینی اطمینان حاصل می کند. [28] Ka-52 همچنین مجهز به مکان یاب رادیویی کابین خلبان "Phazotron" است که امکان پرواز در شرایط نامساعد هواشناسی و شب را فراهم می کند. اطلاعات لازم توسط این رادیو یاب به صفحه نمایش چند منظوره کابین خلبان منتقل می شود. برای انجام یک مبارزه ، هر دو خلبان به کلاه ایمنی خود مجهز به برد یاب هستند و می توانند از چشمی دید در شب برای پروازهای شبانه استفاده کنند. [31]
برای حفاظت از خود ، Ka-50 با گیرنده هشدار دهنده رادار ، سیستم جنگ الکترونیکی و توزیع کننده شعله و شعله مجهز شده است. [16] توزیع کننده ها در ظروف آیرودینامیکی قرار می گیرند که در انتهای بال نصب شده اند. هر محفظه (کانتینر) شامل دو دیسپنسر با هر یک از اقدامات متقابل 32 26 26 میلی متر است. کل سیستم بر اساس پاسخ ارزیابی شده بر اساس تابش تکانه مادون قرمز یا الکترونیکی کار می کند. [31] زره همه جانبه گسترده نصب شده در کابین خلبان از خلبان در برابر گلوله های سوراخ کننده زره 12.7 میلی متر و ترکش های گلوله 23 میلی متری محافظت می کند. تیغه های روتور برای مقاومت در برابر چندین ضربه سلاح های اتوماتیک زمینی درجه بندی شده اند. [16]
از دیگر ویژگی های بقا include می توان به طراحی موتور دوقلو برای اضافه کاری ، محافظت از سیستم های حیاتی هواپیما و دنده های زمینی و بدنه جذب کننده تصادف اشاره کرد. همچنین ، پیکربندی روتور اصلی کواکسیال به روتور دم احتیاج ندارد ، که می تواند بقا را بهبود بخشد. [نیاز به منبع]
این اولین هلی کوپتر عملیاتی جهان با سیستم دفع نجات است که به خلبان امکان فرار در هر ارتفاع و سرعت را می دهد. سیستم پرتاب موشک K-37-800 توسط شرکت سهامی تحقیق و تولید Zvezda در منطقه مسکو تولید می شود. [16]
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
